Przejdź do zawartości

Metro w Dnieprze

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metro w Dnieprze
metro
Logotyp
Logo metra w Dnieprze
Ilustracja
Wagon serii 81 na stacji Metrobudiwnykiw
Państwo

 Ukraina

Lokalizacja

Dniepr

Operator

Dniprowśkyj Metropoliten

Liczba linii

1

Lata funkcjonowania

od 1995

Dzienna
liczba pasażerów

20,4 tys. (2016)

Roczna
liczba pasażerów

7,4 mln (2016)[1]

Infrastruktura
Schemat sieci
Aktualny plan linii metra w Dnieprze
Długość sieci

7,1 km

Rozstaw szyn

1524 mm

Liczba stacji

6 pasażerskich (+ 1 stacja techniczno-postojowa) + 3 pasażerskich w budowie

Tabor
Liczba pojazdów

45 pociągów

Strona internetowa

Metro w Dnieprze (ukr. Дніпровський метрополітен) – system metra w Dnieprze na Ukrainie. Trzecia pod względem liczby stacji i długości miejska kolej podziemna Ukrainy[2].

Wejście do metra dnieprowskiego

Metro jest dostępne dla pasażerów od 5:00 do 23:00. W godzinach szczytu kursuje co 6-7 minut a poza nimi co 10 minut.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Plany i budowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1979 roku Rada Ministrów Związku Radzieckiego podjęła decyzję o budowie metra ponieważ liczba ludności w Dnieprze przekroczyła w 1976 roku milion mieszkańców. Prace w terenie ruszyły w roku 1981. Nigdy jednak z powodu trudności gospodarczych po upadku ZSRR nie wykonano w całości zaplanowanej trasy[3]. Ze względu na fakt ukończenia pierwszego odcinka w 90%, do 1990 roku zdecydowano o dokończeniu inwestycji. Pociągi rozpoczęły kursowanie 29 grudnia 1995.

Długość linii wynosiła 7,8 km, oddano do użytku 6 stacji[4][5]:

  • Wokzalna (ukr. Вокзальна)
  • Metrobudiwnykiw (ukr. Метробудівників)
  • Metałurhiw (ukr. Металургів)
  • Zawodśka (ukr. Заводська)
  • Prospekt Swobody (ukr. Проспект Свободи)
  • Pokrowśka (ukr. Покровська)

Podejmując decyzję o budowie metra najpierw zbudowano stacje w dzielnicy przemysłowej. Ponieważ obszar ten traci na znaczeniu, rola metra, które w dodatku omija centrum miasta, jako środka komunikacji zmniejsza się. Widać to w spadku liczby pasażerów – z 18,2 mln przewiezionych w roku 1996 do 7,5 mln w roku 2016[4][6]. Początkowo pięciowagonowe pociągi zostały skrócone do trzech wagonów[3]. Zgodnie z pierwotnymi planami drugi odcinek metra miał mieć 4 km długości i obejmować 3 stacje, a planowano oddać go do użytku 2–3 lata po ukończeniu pierwszego. Z powodu szczupłości środków prace nad nim posuwały się powoli, choć przyśpieszyły w 2016 r. po uzyskaniu środków z Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju[4].

Od 2017 roku trwają finansowane przez EBOR oraz EBI prace budowlane nad kolejnym odcinkiem linii, obejmującym trzy stacje: Teatralna (ukr. Театральна), Centralna (ukr. Центральна) i Muzejna (ukr. Музейна), którego otwarcie przewidywane jest na 2021 rok[7]. Inżynierem kontraktu została polska firma «ILF Consulting Engineers Polska». Po dokonaniu przeglądu dokumentacji i zapoznaniu się z lokalnymi warunkami okazało się, że planowany termin jest do nie utrzymania ze względu na trudne warunki gruntowe oraz trudności natury prawnej. Nowy termin wyznaczono na rok 2023[3].

Opłaty za przejazd

[edytuj | edytuj kod]
Żetony dnieprowskiego metra

Płatności dokonuje się za pomocą żetonu, który można kupić w kasach metra na stacjach. Opłata wynosi 6 UAH (stan na styczeń 2020)[8].

Od 5 listopada 2018 dla uczniów szkół średnich w Dnieprze wprowadzono 50% zniżkę na podróż metrem, która obowiązuje w roku szkolnym, z wyjątkiem ferii, weekendów itp.[9]

Linie i spis stacji

[edytuj | edytuj kod]
 # Nazwa linii Otwarta Długość Liczba stacji
1 Centralno-Zawodśka (ukr. Центрально-Заводська) 29 grudnia 1995 7,8 km 6

Linia Centralno-Zawodśka

[edytuj | edytuj kod]
  • Wokzalna (ukr. Вокзальна)
  • Metrobudiwnykiw (ukr. Метробудівників)
  • Metałurhiw (ukr. Металургів)
  • Zawodśka (ukr. Заводська)
  • Prospekt Swobody (ukr. Проспект Свободи)
  • Pokrowśka (ukr. Покровська)

Metro obsługiwane jest przez wagony wyprodukowane w Związku Radzieckim, Serii 81, konkretnie 81-717.5M/714.5M i 81-717.5/714.5. Łącznie tabor liczy 45 pociągów. Każdy pociąg składa się z trzech wagonów, mimo że perony mogą pomieścić 5 wagonów.

Stacje metra

[edytuj | edytuj kod]

Przykładowe stacje metra

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. dneprstat.gov.ua [online], www.dneprstat.gov.ua [dostęp 2020-07-09].
  2. Najdłuższe sieci metra w Europie [online], Inżynieria.com [dostęp 2020-06-20] (pol.).
  3. a b c Witold Urbanowicz: Metro w Dnieprze: Oczekiwanie na dalszy ciąg i sens. TransportPubliczny, 2019-03-09. [dostęp 2019-03-09]. (pol.).
  4. a b c Witold Urbanowicz, Metro w Dnieprze: Oczekiwanie na dalszy ciąg i sens [online], www.transport-publiczny.pl, 9 marca 2019 [dostęp 2019-03-19] (pol.).
  5. Metro w Dnipro: krótkie, ale głębokie [online], Inżynieria.com [dostęp 2020-06-20] (pol.).
  6. dneprstat.gov.ua [online], www.dneprstat.gov.ua [dostęp 2020-06-20].
  7. У Дніпрі метробудівники назвали дату введення в експлуатацію нових станцій – Depo.ua [online], www.depo.ua [dostęp 2020-06-20] (ukr.).
  8. Зміна тарифів на послуги КП „Дніпровський метрополітен” [online], metro.dp.ua [dostęp 2020-06-20].
  9. Про пільговий проїзд у метрополітені [online], metro.dp.ua [dostęp 2020-06-20].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]